Kuur nummer vier.

Afgelopen dinsdag mocht ik weer beginnen met de kuur. nummer vier alweer.
De CT-scan staat gepland, evenals de datum voor de uitslag ervan. Als we zien dat het middel goed aanslaat, is het waarschijnlijk dat ik toch in dosis naar beneden ga, van 100 mg naar 75 mg. De reden hiervoor is dat mijn lijf tot nu toe elke keer twee weken nodig heeft om genoeg te herstellen om door te mogen met de volgende kuur. Ik zal nog eens vragen of dit niet meer zal bijtrekken, zeg maar dat mijn lichaam zal wennen aan de bijwerking van de medicijnen.

Sinds afgelopen vrijdag begon ik me weer beter te voelen, mijn lijf ging zich herstellen. En als dat herstel is ingezet, gaat het ook vrij snel. Heerlijk om weer even meer energie te hebben. Mijn huiduitslag en pukkeltjes beginnen weg te trekken en ik heb geen zere tong meer. Irritant wel, dat je weet dat het allemaal weer begint zodra de kuur weer is begonnen. Het moet nou eenmaal, gewoon maar doorzetten dus. Het kan (veel) erger als we over bijwerkingen beginnen dus tja...

Inmiddels ben ik ook begonnen met het botversterkend middel. Ik heb het voor elkaar dat ik Xgeva krijg, elke vier weken een injectie dit ik zelf kan doen. In plaats van Zometa, eens per drie maanden via het infuus. Dat infuus zou ik de eerste keer in het ziekenhuis krijgen (ivm eventuele overgevoeligheidsreactie) en daarna kon het thuis met behulp van thuiszorg. Daar had ik écht geen zin in, vreemden over de vloer en daar maar weer aan overgeleverd zijn (voor mijn gevoel). Ik vind het, vooral nu, heel fijn om controle te hebben over dingen en zelf die injectie te zetten bijvoorbeeld. Ook het regelen dat ik het ene middel krijg in plaats van het andere vond ik fijn. Controle.

Ik ben nog steeds aan het werk, al ben ik wel vrij snel teruggegaan naar één keer per week. We hebben afgesproken dat ik ongeveer twee uurtjes werk, als de energie er is om langer te blijven, doe ik dat. En dat is heel wisselend. Ik bekijk het maar gewoon per keer. Het lijkt wel een beetje op jongleren, proberen de aandacht (de energie)  te verdelen tussen werk, huishoudelijk noodzakelijk kwaad en een agenda vol met leuke dingen doen. Ik blijf leren zal ik maar zeggen.