Ik kan het logeren niet laten.

Bezig met kuur acht, ruim een week onderweg.
Met de kuur gaat het prima. Waar ik op dit moment vooral last van heb, zijn buikklachten. Specifieker: darmklachten. Er zit in mijn dikke darm waarschijnlijk een vernauwing. Onderzocht gaat worden wat het precies is: obstipatie, ontsteking, tumor?

Woensdagavond kwam vrij plotseling een hevige buikpijn opzetten. Weer op de plek van mijn lever. Alleen was ik er nu misselijk bij, de pijn was erger en straalde ook door naar mijn rug. Op naar de spoedeisende hulp weer. Michael deed niet onder voor Max Verstappen onderweg en een lieve buurvrouw is op de jongens gaan passen tot mijn ouders bij ze waren.

Via het infuus heb ik pijnstilling gekregen en een middel tegen de misselijkheid nadat ik flink gebraakt had. Afgesproken is dat ik opgenomen zou worden en de volgende een ctscan zou krijgen om te kijken wat er aan de hand is. Misschien kon het darmonderzoek wat al gepland stond ook naar voren gehaald, dat zou fijn zijn.

Ondertussen is het vrijdagmiddag en mocht ik met "weekendverlof". Dit houdt in dat mijn bed in het ziekenhuis gereserveerd blijft en als ik weer die pijnklachten krijg, ik zo weer terug kan. 

Gistermiddag was dan de ct-scan. Twee uur van te voren moest ik beginnen met contrastvloeistof drinken, elk kwartier een beker. De eerste keer door de scan ging prima. De tweede keer is dan ook nog met contrastvloeistof ingespoten in de ader. Dit ging even mis. Er zat denk ik een knik in het slangetje van mijn infuus, dus de vloeistof (die er onder druk in gespoten werd) kon nergens heen. Met als gevolg dat na 50cc het slangetje knapte en er een kleine explosie van contrastvloeistof in mijn haar en nek belandde (ik lag met mijn armen langs mijn hoofd). Ieuw wat een vies, plakkerig spul is dat zeg. Gelukkig kon het geen kwaad en ging de tweede poging om te scannen wel goed. Naderhand maar onder de douche en na twee keer mijn haar wassen was het er zo ongeveer wel uit. 

's Avonds om zes uur kwam mijn eigen dok langs met de uitslag. De lever lijkt nog steeds stabiel (yesss!). Ze had de uitzaaiingen niet nagemeten maar er leek geen groei te zijn. De bloeddoorstroming in de lever was, in vergelijking met begin februari, een stuk rustiger. Wel was er een verdikking te zien in de dikke darm rond de plek waar de pijnklachten zich voordoen. Kan nog steeds door iets als een ontsteking komen, niet alles hoeft natuurlijk kanker-gerelateerd te zijn. Zondagmiddag moet ik me weer melden in het ziekenhuis, waar ik ga beginnen met laxeren voor het darmonderzoek, dat voor de maandag gepland staat. Ik weet nog niet precies hoe laat het onderzoek zal zijn. Ik hoop niet al te laat, zodat de uitslag misschien dezelfde dag nog bekend wordt. 

Maar nu eerst genieten van het thuis zijn, straks lekker asperges eten bij schoonmoeder en vanavond fijn slapen in mijn eigen bed.

Tot de volgende update (over een paar dagen) en een fijn weekend allemaal!